Öz Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşuyla birlikte dönemin müesses nizamı, muasır medeniyetler seviyesine çıkmayı hedef olarak belirlemişti. Bu doğrultuda milliyetçilik ve batılılaşma prensiplerini temel alarak köklü inkılâp hareketine girişen Cumhuriyet'in banisi Atatürk, kalkınmanın ve ilerlemenin sadece örgün eğitimle mümkün olamayacağını öngördü. Bu minvalde gerçekleştirilecek inkılâpların merkezden-çevreye doğru yayılması ve yeniliklerin halka benimsetilmesi için devletin halkçı ve ideolojik kurumlara ihtiyacı vardı. Millet ile devlet arasında aracı bir mekanizma olarak devletin resmi ideolojisini aktaracak ve halkın terbiyesini sağlayacak olan Halkevleri, 1932 senesinde Atatürk'ün projesi olarak küşat edilmişti. Türk inkılâbının programını, Kemalist ideolojiyi ve asrileşme yolunda yapılacak yenilikleri halka ulaştırmak maksadıyla da başkentte kültür kurumu olarak Ankara Halkevi tesis edildi. Ankara Halkevi Dokuz Şubesi'yle Türkiye'nin kalkınma hamlelerine, faaliyetleriyle destek olmuş ve başta başkent olmak üzere Türkiye'nin ilmi, siyasi, iktisadi, içtimai ve kültürel çalışmalarına önemli katkılar sunmuştu. İmparatorluk bakiyesinden ulus-devletin inşa sürecinde, devlet-millet bütünleşmesinde, sınıfsız, imtiyazsız, kaynaşmış kitlelerin oluşumunda Ankara Halkevi, yaptığı faaliyetlerle önemli rol oynadı. Bu çalışmada Ankara Halkevi'nin faaliyet raporları, kendi neşriyatları, dönemle ilgili arşiv kaynakları, Halkevleri'nin yayın organı Ülkü Mecmuası, Türk basını, telif-tetkik eserler, Türkiye'nin kültür inkılâbını yakından izleyen bazı yabancı ülkelerin arşivleri ve dönemin hatıraları vb. kaynaklar dikkatle incelenmiştir. Neticede bu çalışmada Ankara Halkevi'nin Türk kültürüne hizmet ettiği, Türkiye'de içtimai hayatın, ilmin ve eğitimin gelişmesi için faaliyette bulunduğu ve diğer Halkevleri'ne örnek olduğu sonucuna ulaşıldı.